Paihia

Het is al even geleden en we hebben nu ineens een huisje met superwifi, dus tijd om jullie even bij te praten. We doen het even in stukje hoor. We zijn hier niet om RSI op te lopen ;-)

Had ik al verteld dat we dinsdagavond heerlijk uit eten zijn geweest bij een restaurantje met de passende naam ‘only seafood’? Heeeeeeeeerlijk!!! Jeroen aan z’n oesters, Wen aan de gigagarnalen!

Onze cruise in de baby of Islands is ons goed bevallen hoor! We hebben de hele dag op de boot gezeten. Het was iets minder weer als de dag ervoor (een beetje meer wind) en dat was op het water goed te merken.
Zolang we in de beschutting van de baai waren, was het nog niet zo erg, maar zeker toen onze kapitein Tammy besloot om eerst maar even naar the hole in the rock te varen, moesten we wel een stuk buiten de baai komen. Dit gat in een berg/grote rots aan het einde van de baai, vangt de wind vol, dus op onze tocht daar naartoe was er flinke golfslag. Jeroen kon het niet hoog genoeg. We hebben dus ook was water over ons heen gehad. Ondanks de flinke deining, is Wendy niet ziek geworden. We zaten heerlijk op het bovendek!
De boottocht bracht ons langs allerlei kleine eilandjes, waarvan sommige bewoond zijn. We hadden de eer om die mensen hun post te brengen. Dat gebeurt met een groot visnet waarin de postzakken worden uitgeruild met de bewoner. We hebben leuke optrekjes gezien en overwegen hier te gaan samenwonen. Het sla lastig worden om te werken dan, maar waarschijnlijk zijn we dan toch veel te druk met toeristen wegjagen van onze stranden ;-)

Uiteraard waren er ook dolfijnen tijdens de tocht. Tot grote frustratie van sommige eager-beavers hadden de dolfijnen jonkies bij zich en dat was de reden waarom er niet met ze gezwommen mag worden. Wij vonden dat allang prima en genoten van het kijken naar de bijna 3 meter lange bottlenose-dolfijnen. We zagen echter ook grote paniek bij medecruisers, omdat de kansen op zwemmen met de dolfijnen steeds kleiner werden.

Na een relaxte stop in een baai, van het kleine eilandje Motuarohia (daar zal vast wel iets over op Wikipedia staan, want Luitenant James Cook is hier geweest, voordat ie kapitein werd), werden we weer in een klein bootje overgezet naar onze cruiseboot. Iedereen aan boord en weer varen... dacht iedereen.... Ze kregen echter geen beweging in het anker, dus we kwamen niet los. Om iedereen tevreden te houden, waren er gratis drankjes (voor degenen die het belangrijk vinden; niet de alcohol natuurlijk). Er werd een monteur ingevaren, met een snelle speedboot vanuit Opua, maar die kreeg het probleem ook niet verholpen. Het resultaat...het anker werd losgesneden en wij konden verder. Na anderhalf uur in de baai. Moet wel nog bij vermeld worden, dat de dolfijnen bijzonder goed meewerkten en ook nog even een showtje kwamen geven. Ze speelden door de hele baai en zwemmen vlak voor bet strand langs.

We hebben dus eigenlijk gewoon extra waar voor ons geld gehad. Stelletje ollanders dat we zijn!
De cruise was het meer dan waard.

Bij terugkomst op de wal, zijn we fish & chips gaan halen en hebben dat op ons balkon lekker zitten oppeuzelen (schrijf je dat aan elkaar?)

We hebben daarna nog eve zitten puzzelen wat onze volgende bestemming ging worden, uiteindelijk is het Otorohanga geworden, iets onder Hamilton!