On the road!
Door: Wen
Blijf op de hoogte en volg Jeroen&Wendy
27 Februari 2018 | Nieuw Zeeland, Paihia
Inmiddels zijn we weer wat heerlijke reisdagen verder, Jeroen is inmiddels ook in het land!
De afgelopen dagen hebben we doorgebracht met heel veel familie. De kleinkinders van nichtje Monique zijn langsgeweest en alleen de oudste heb ik tien jaar geleden gezien als baby’tje. Nu speelt hij een aardig potje rugby.
Ook Helga, Bryan, Eloise en Fraser zijn geweest. Ook superleuk om te zien dat vooral Eloise al een echte puber is geworden.
Uiteraard hebben we heerlijk gegeten, vooral dankzij de kookkunsten van Tante Ria en Monique.
Zaterdagmorgen heb ik mij weer eens in het nieuw Zeelandse verkeer gewaagd. Op de fiets! Als een echte kiwi, moet je dan ene fietshelm op en zo’n mooi fluoriserend vestje aan. Ik viel dus lekker op. Heb een rondje door het buitengebied gemaakt en daarna fietsend over de doorgaande weg naar Kaiapoi. Waar ik mijn eerste ‘roundabout’ tegenkwam. Voor de zekerheid maar even afgestapt en het de eerste keer lopend gedaan. Daarna vond ik het nieuwe fietspad langs de rivier richting Rangiora. Ríchting hè, want het stopte op een gegeven moment gewoon. Maar mede dankzij mijn postduiveninstinct en een beetje hulp van Google maps, vond ik de weg terug naar oom en tante!
Toen Jeroen zaterdagmorgen van Schiphol vertrok was daar een grote storing gaande met de bagage afhandeling en bovenop de twee uur vertraging leek het erop dat ook zijn toestel vertrokken was zonder bagage. Omdat onduidelijk was of hij nou wel of geen bagage bij zich had, heeft tante mij nog even naar de Warehouse gebracht. Daar voor de zekerheid maar wat onderboxen en een korte broek + T-shirt ingeslagen. Want je wil niet in het noorden zitten met 25+ en alleen je spijkerbroek bij je hebben.
Zondagavond vloog ik vanaf Christchurch naar Auckland. En in Christchurch waren al ontzettende mooie wolkenluchten vanwege het slechte weer dat in opkomst was. Hele mooie foto’s dus, maar eenmaal in de lucht, betekende het een hele turbulente vlucht! Ik kreeg het hele adrenaline pakket, inclusief de luchtzakken waarbij je vanuit de stoel airtime maakt. Ik was blij toen we boven het Noordereiland kwamen en de lucht rustig was.
Nadat ik al een uurtje of twee in Auckland was, landde ook Jeroen en hij kwam door de deur mét zijn koffer!! Het bleek dat hij al voor de storing zijn koffer had ingeleverd en de koffer al bij het vliegtuig was! Het was al 1 uur in de morgen toen we bij het hotel waren.
Maandagmorgen mochten we al vroeg uitchecken, maar Jeroen leek er weinig last van te hebben. Ikke heb dan meer opstartproblemen ;-)
We hebben eerst maar ontbeten bij een leuk koffietentje in de straat. Heerlijke yoghurt met muesli en fruit. Daarna zijn we gaan bellen om opgepikt te worden voor de huurauto. Die auto was pas vanaf 12u gereserveerd, maar we dachten, we gaan maar alvast. Geen slecht idee bleek. Want met alle paperassen en geregel, reden we pas tegen twee uur van het terrein af. Ondertussen wachten in de zon. In het begin verklaarde Jeroen mij voor gek dat ik mij insmeerde met factor 50, maar ook hij voelde al snel dat de zon hier heel anders brandt dan thuis.
Ons vervoermiddel is een mooie, ruime Mazda C3 met giga veel ruimte in de kofferbak. En natuurlijk ene automaat. Wij willen nooit meer anders
Omdat Jeroen deze eerste dagen rijtechnisch gezien nog ontoerekeningsvatbaar is, mocht ik vandaag alleen nog maar rijden. Dat ging best goed. Uiteraard hoorde ik regelmatig als we na een tussenstop weer doorgingen de kreet “links hè” maar het is goed gegaan.
Een uur voordat we in Paihia zouden zijn, was er nog een mooie stop bij de Whangarei Falls, effe ene half uur lopen en zitten.
Rond zeven uur kwamen we bij onze bestemming voor de dag, een cabin op de heuvel net iets buiten de hoofdweg en met uitzicht op de baai. Heerlijk!!!
Vandaag, dinsdag, was ene uitslaapdag, maar Jeroen was om 5u al wakker, ik heb tot 8u geslapen. Daarna was het echt wel tijd voor een ontbijt op ons terras. We izjnnara het dorp gegaan voor morningtea en hebben heerlijk van het mooie weer genoten. Omdat we niet wilden stilzitten, zijn we naar de Haruru Falls gewandeld (anderhalf uur enkele reis). Die wandeling ging door het bos en dwars door de mangroven, heel bijzonder om dat bij eb te doen en de mangrove droog te zien staan! Ook bijzonder voor Jeroen om te merken dat deze wandeling niet geschikt is voor mensen langer als 1.80 (waarschijnlijk hebben wij dát bordje gemist). Hij had grote moeite met de toegangspoort, maar later ook overhangende takken die hem de weg versperden.
Toen we na een lange wandeling terug waren bij onze boomhut (we waren het al wel zat en het was misschien een beetje te warm), waren we blij dat onze voeten de lucht in konden. En nu zitten we te relaxen. Straks lekker uit eten in het dorp en morgen de Cream Tip Cruise (met dank aan André). Morgen is er wel meer wind verwacht, dus ik hoop dat de baai voldoende beschut is en ik de cruise heel relaxed ga vinden!
De afgelopen dagen hebben we doorgebracht met heel veel familie. De kleinkinders van nichtje Monique zijn langsgeweest en alleen de oudste heb ik tien jaar geleden gezien als baby’tje. Nu speelt hij een aardig potje rugby.
Ook Helga, Bryan, Eloise en Fraser zijn geweest. Ook superleuk om te zien dat vooral Eloise al een echte puber is geworden.
Uiteraard hebben we heerlijk gegeten, vooral dankzij de kookkunsten van Tante Ria en Monique.
Zaterdagmorgen heb ik mij weer eens in het nieuw Zeelandse verkeer gewaagd. Op de fiets! Als een echte kiwi, moet je dan ene fietshelm op en zo’n mooi fluoriserend vestje aan. Ik viel dus lekker op. Heb een rondje door het buitengebied gemaakt en daarna fietsend over de doorgaande weg naar Kaiapoi. Waar ik mijn eerste ‘roundabout’ tegenkwam. Voor de zekerheid maar even afgestapt en het de eerste keer lopend gedaan. Daarna vond ik het nieuwe fietspad langs de rivier richting Rangiora. Ríchting hè, want het stopte op een gegeven moment gewoon. Maar mede dankzij mijn postduiveninstinct en een beetje hulp van Google maps, vond ik de weg terug naar oom en tante!
Toen Jeroen zaterdagmorgen van Schiphol vertrok was daar een grote storing gaande met de bagage afhandeling en bovenop de twee uur vertraging leek het erop dat ook zijn toestel vertrokken was zonder bagage. Omdat onduidelijk was of hij nou wel of geen bagage bij zich had, heeft tante mij nog even naar de Warehouse gebracht. Daar voor de zekerheid maar wat onderboxen en een korte broek + T-shirt ingeslagen. Want je wil niet in het noorden zitten met 25+ en alleen je spijkerbroek bij je hebben.
Zondagavond vloog ik vanaf Christchurch naar Auckland. En in Christchurch waren al ontzettende mooie wolkenluchten vanwege het slechte weer dat in opkomst was. Hele mooie foto’s dus, maar eenmaal in de lucht, betekende het een hele turbulente vlucht! Ik kreeg het hele adrenaline pakket, inclusief de luchtzakken waarbij je vanuit de stoel airtime maakt. Ik was blij toen we boven het Noordereiland kwamen en de lucht rustig was.
Nadat ik al een uurtje of twee in Auckland was, landde ook Jeroen en hij kwam door de deur mét zijn koffer!! Het bleek dat hij al voor de storing zijn koffer had ingeleverd en de koffer al bij het vliegtuig was! Het was al 1 uur in de morgen toen we bij het hotel waren.
Maandagmorgen mochten we al vroeg uitchecken, maar Jeroen leek er weinig last van te hebben. Ikke heb dan meer opstartproblemen ;-)
We hebben eerst maar ontbeten bij een leuk koffietentje in de straat. Heerlijke yoghurt met muesli en fruit. Daarna zijn we gaan bellen om opgepikt te worden voor de huurauto. Die auto was pas vanaf 12u gereserveerd, maar we dachten, we gaan maar alvast. Geen slecht idee bleek. Want met alle paperassen en geregel, reden we pas tegen twee uur van het terrein af. Ondertussen wachten in de zon. In het begin verklaarde Jeroen mij voor gek dat ik mij insmeerde met factor 50, maar ook hij voelde al snel dat de zon hier heel anders brandt dan thuis.
Ons vervoermiddel is een mooie, ruime Mazda C3 met giga veel ruimte in de kofferbak. En natuurlijk ene automaat. Wij willen nooit meer anders
Omdat Jeroen deze eerste dagen rijtechnisch gezien nog ontoerekeningsvatbaar is, mocht ik vandaag alleen nog maar rijden. Dat ging best goed. Uiteraard hoorde ik regelmatig als we na een tussenstop weer doorgingen de kreet “links hè” maar het is goed gegaan.
Een uur voordat we in Paihia zouden zijn, was er nog een mooie stop bij de Whangarei Falls, effe ene half uur lopen en zitten.
Rond zeven uur kwamen we bij onze bestemming voor de dag, een cabin op de heuvel net iets buiten de hoofdweg en met uitzicht op de baai. Heerlijk!!!
Vandaag, dinsdag, was ene uitslaapdag, maar Jeroen was om 5u al wakker, ik heb tot 8u geslapen. Daarna was het echt wel tijd voor een ontbijt op ons terras. We izjnnara het dorp gegaan voor morningtea en hebben heerlijk van het mooie weer genoten. Omdat we niet wilden stilzitten, zijn we naar de Haruru Falls gewandeld (anderhalf uur enkele reis). Die wandeling ging door het bos en dwars door de mangroven, heel bijzonder om dat bij eb te doen en de mangrove droog te zien staan! Ook bijzonder voor Jeroen om te merken dat deze wandeling niet geschikt is voor mensen langer als 1.80 (waarschijnlijk hebben wij dát bordje gemist). Hij had grote moeite met de toegangspoort, maar later ook overhangende takken die hem de weg versperden.
Toen we na een lange wandeling terug waren bij onze boomhut (we waren het al wel zat en het was misschien een beetje te warm), waren we blij dat onze voeten de lucht in konden. En nu zitten we te relaxen. Straks lekker uit eten in het dorp en morgen de Cream Tip Cruise (met dank aan André). Morgen is er wel meer wind verwacht, dus ik hoop dat de baai voldoende beschut is en ik de cruise heel relaxed ga vinden!
-
27 Februari 2018 - 07:13
Andre:
Fantastisch! Ook top dat je de cruise hebt geboekt! Hoop een rustige, behouden vaart, met veel mooie! -
27 Februari 2018 - 09:22
Henny:
Hallo luitjes,
Het klinkt allemaal ontzettend goed. Wij zijn vandaag naar Karikaas geweest en bij Marie-Jose
Die wonen ook schitterend en even langs het huis van Helga en Bryan gereden, want dat is er vlakbij. Tante Ria moest opvang regelen voor Jack, als ze met Helga naar Tauranga gaan.
Ze heeft ook geboekt voor een nachtje Hanmer, we gaan vrijdag en dan misschien door naar Helga. Daar is Monique nu, want Bryan wist nog een baan. De andere ging helaas niet door. Nog veel plezier, je hoort wel weer, mam -
27 Februari 2018 - 10:56
Ria :
Leuk om jullie reisverslag te lezen. Russell is ook een leuk plaatsje (Monique en John hebben daar gewerkt) !! Je moet wel met het pontje over varen, dus niet zo goed voor jou Wendy.
Mischien gaat cruiseboot daar ook nog mensen op halen. Ik wens jully behouden vaart en veel plezier. -
27 Februari 2018 - 13:04
Mandy:
Klink weer super!!! Veel plezier laiverds -
27 Februari 2018 - 17:40
Suzan Van Der Zanden:
Klinkt heerlijk Wen! Niets beter dan al het moois van de wereld zien! GEniet ervan met z’n tweetjes! -
27 Februari 2018 - 20:49
Marretje En Annie:
Geniet!!! Xx -
28 Februari 2018 - 12:43
Simone:
Klinkt heerlijk...geniet er maar lekker van xxx -
28 Februari 2018 - 20:07
Thekla:
Pahia, lekker zeilen in de bay of Islands....zucht. Zou zo weer terug willen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
